> Wystawy profesjonalne:

"Koleje Szwajcarii" - Artur Budzowski

Koleje w Szwajcarii są w całości zelektryfikowane, za wyjątkiem kilku kolei muzealnych. Tą różnicę dostrzeże każdy zagraniczny turysta. Wszechobecna sieć trakcyjna odcisnęła swoje piętno także i na prezentowanych fotografiach. Na uwagę zasługuje też różnorodność towarzystw kolejowych. Każdy regionalny przewoźnik maluje swój tabor kolejowy w niepowtarzalny schemat barw, kreując wizerunek lokalnej kolei będącej nieodłącznym atrybutem otaczającego ją krajobrazu.
Zdecydowana większość prezentowanych zdjęć przedstawia koleje wąskotorowe o szerokości toru 1000 mm (1 metr). Szwajcarzy potrafili doskonale wykorzystać zalety takich kolei. W rejonach górskich pełnią one funkcję podstawowego środka transportu, prowadząc pociągi osobowe, pospieszne a nawet ekspresowe, w tym słynny Glacier Express łączący najsłynniejsze kurorty alpejskie takie jak St. Moritz, Davos, Andermatt i Zermatt. Autora najbardziej zafascynowała sieć Kolei Retyjskich (Rhätische Bahn), oplatająca kanton Graubünden. Koleje te nie posiadają zębatki, jak wiele innych kolei górskich, pokonują jednak znaczne różnice wysokości, korzystając ze stromych podjazdów, ciasnych łuków i serpentyn, imponujących wiaduktów, niezliczonych ilości tuneli, a nawet całych pętli w tunelach, co czyni podróż takim pociągiem atrakcją godną polecenia. Pociągi Kolei Retyjskich wznoszą się w okolicy przełęczy Bernina na wysokość 2253 m. npm. Pobliskie lodowce oraz wysokogórskie jeziora były dla autora niewyczerpanym źródłem inspiracji. Koleje Retyjskie mają ponadto znaczenie gospodarcze, prowadzony jest ruch towarowy, czym nie może poszczycić się wiele znacznie wyżej położonych kolei zębatych, mających już wyłącznie znaczenie turystyczne. Autor, starając się ukazać odbiorcy reprezentatywny obraz Szwajcarii, nie pominął także i tych kolei, będących głównymi atrakcjami turystycznymi alpejskich kurortów.
Tematyka kolei normalnotorowych została zawężona do dwóch głównych osi komunikacyjnych, zapewniających ruch tranzytowy z północy na południe Europy. Pierwsza z nich, poprowadzona tunelem pod przełęczą Św. Gotharda, obsługiwana jest przez kolej państwową SBB, drugą stanowi linia Bern - Lötschberg - Simplon (BLS). Autora zainteresował zwłaszcza duży ruch towarowy, do którego wykorzystywane są często lokomotywy już prawie zabytkowe, choć wspaniale utrzymane. Obie trasy są odwiedzane także przez liczne rzesze turystów podróżujących do miasteczek stanowiących dogodną bazę wypadową dla wysokogórskich wycieczek.
Główny nacisk położony został jednak na koleje lokalne, zwłaszcza wąskotorowe. Autorowi zależało na zwróceniu uwagi odbiorcy na liczne zalety tego środka transportu, który dociera do miejscowości niedostępnych dla samochodów. Nawet tam, gdzie ruch samochodów jest możliwy, kolej okazuje się znacznie bardziej efektywna. W przekonaniu tym utwierdziły autora wielokrotne przypadki wyprzedzania pociągiem samochodów stojących w wielokilometrowych korkach na krętych, górskich drogach. Nie do przecenienia jest ponadto aspekt ekologiczny, a także estetyczny. Jak wynika z obserwacji Autora, turyści skupiający się na podziwianiu piękna alpejskich szczytów, początkowo zwracają mniejszą uwagę na pociągi dowożące ich do znanych miejscowości, poruszające się wzdłuż malowniczych dolin, przekraczające liczne koryta górskich potoków, lub też przeciskające się uliczkami małych miasteczek. Autor z satysfakcją dyskontował więc okrzyki zachwytu podróżnych zaskoczonych pięknem linii kolejowych harmonijnie wpisanych w otaczający je krajobraz.

Wystawa Koleje Szwajcarii w fotografii Artura Budzowskiego została zaprezentowana po raz pierwszy w kampusie Krakowskiej Szkoły Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Wernisaż: Niedziela, 17 Lipca, godzina 18:00
Lokalizacja: Hotel "Motyl", ul. Leśna 1

<- Powrót do spisu wystaw

<- Powrót do strony głównej